Εθνική Αντίσταση. Όσα προηγήθηκαν. Η κατοχή.

Στις 20 Απριλίου κάπου κοντά στο Μέτσοβο υπογράφεται μία πρώτη συμφωνία για ανακωχή. Ο αντιστράτηγος Τσολάκογλου διοικητής του Γ' Σώματος Στρατού, με τη σύμφωνη γνώμη των υπόλοιπων αρχηγών των Σωμάτων, έχει πάρει την πρωτοβουλία για την υπογραφή της. Στις 21 Απριλίου στα Γιάννενα, υπογράφεται και το πρωτόκολλο συνθηκολόγησης, το οποίο και δημοσιοποιείται στις 23 Απριλίου στη Θεσσαλονίκη, σε επίσημη τελετή όπου μετέχουν ο Γερμανός στρατάρχης Γιόντλ και ο Ιταλός στρατηγός Φερρέρο. 

    Στις 27 Απριλίου, στην Ακρόπολη των Αθηνών, ο Γερμανός Αξιωματικός δίνει εντολή στον εύζωνα Κωνσταντίνο Κουκίδη, φρουρό της Σημαίας μας, να την αφαιρέσει για να αναρτήσει τον αγκυλωτό σταυρό. Εκείνος την υποστέλλει κλαίγοντας και ψάλλοντας τον Εθνικό Ύμνο, τυλίγεται με αυτήν και αυτοκτονεί πέφτοντας από τον Ιερό Βράχο .

Οι Ζώνες κατοχής το 1941. Από την "Ιστορία των Ελλήνων", εκδόσεις Δομή.

      Ως αποτέλεσμα των παραπάνω, η Ελλάδα μοιράζεται σε ζώνες κατοχής. Η Θεσσαλία είναι Ιταλική λεία. Έτσι στα μέσα του Ιουνίου φτάνει στην Αγιά η Ελληνική Χωροφυλακή, με τυπική παρουσία, αφού βρίσκεται υπό τις Ιταλικές Δυνάμεις. Εγκαθίσταται στα κτίρια του Αγ. Γεωργίου, όπως πριν τον πόλεμο. Ακολουθούν οι Καραμπινιέροι. Επιτάσσουν το σπίτι του Θανάση Γεωργακού στην Κεντρική Πλατεία της Αγιάς και εγκαθιστούν εκεί το αρχηγείο τους.

Το επιταγμένο σπίτι Θανάση Γεωργακού, έδρα της Καραμπινιερίας στην Αγιά. Από το βιβλίο "Μνήμες στο διάβα μιας ζωής" του Τακ. Καρδάρα. 

     Στα υπόγειά του γράφτηκαν σελίδες ηρωισμού και αυτοθυσίας, αφού αποτελούσαν τόπο βασανισμού. Απ' εδω πέρασαν και οι: Γιώργος Δ. Πλατσάς, Γιάννης Γρ. Γραμμένος, Βασίλης Γ. Πενήντας, Γιάνννης Μπάτσικας κ.α., με την κατηγορία της κατοχής όπλου. 

Ο Αντωνιέλο, διοικητής της Καραμπινιερίας της Αγιάς. Από το βιβλίο "Μνήμες στο διάβα μιας ζωής", του Τακ. Καρδάρα.

    Διοικητής ο Αντωνιέλο (Αντωνιέλο Γκρίφο τον ονομάζει ο Ευθυμιάδης), ένας αδίστακτος φασίστας ο δήμιος της επαρχίας, σύμφωνα με τον Τακ. Καρδάρα, οποίος λέει γι' αυτόν και τα εξής: "Βλοσυρός, με ένα υπεροπτικό ύφος, με ένα μαστίγιο στο χέρι, ανεβοκατέβαινε κάθε πρωί στον κεντρικό δρόμο. Στο πέρασμά του όλοι έπρεπε να σηκωθούν να τον χαιρετήσουν. Αλοίμονο σε εκείνον που δε θα τον χαιρετούσε... . Διερμηνέα είχε το Νικ. Κόκκα από το Καλαμάκι." . "Αλαζόνας  βλοσυρός, με το μίσος ζωγραφισμένο στο πρόσωπό του βάδιζε στους δρόμους της Αγιάς... Συχνά έδερνε με το βούρδουλα όποιον συναντούσε στο δρόμο του... . Είχε γίνει ο φόβος και ο τρόμος όλων των κατοίκων, της Αγιάς κυρίως, αλλά κι όλης της επαρχίας." , συμπληρώνει ο Γεωργ. Ευθυμιάδης. Μόνο διαφωνεί στο χρόνο εγκατάστασης της καραμπινιερίας, που την τοποθετεί στα μέσα Μαΐου 1941.

Ο Νικ. Κόκκας. Από το βιβλίο "Μνήμες στο διάβα μιας ζωής", του Τακ. Καρδάρα.

     Μέσα Ιουνίου φτάνει στην επαρχία και ο Ιταλικός στρατός κατοχής. Οι Ιταλοί εγκαθίστανται κυρίως στην Αγιά. Στα Πλατάνια στον Άμυρο, αλλά και στο Μεταξοχώρι, στους Νερόμυλους και στην Ανάβρα αρχικά, αργότερα δε στον Αη-Λιά της Αγιάς, και στον Αγιόκαμπο, από το Πολυδέντρι ως την Κάτω Σωτηρίτσα, στου "Χότζα το πηγάδι". Επειδή αισθάνονται πολύ ασφαλείς, στον Αγιόκαμπο οργανώνουν οχυρά, συρματοπλέγματα και τοποθετούν και ναρκοπέδια. Όλα αυτά, βέβαια, για το φόβο μιας πιθανής απόβασης.

Πολυβολείο στον Αγιόκαμπο, απομεινάρι της κατοχής, όπως σώζονταν το 1986. Από το βιβλίο "Μνήμες στο διάβα μιας ζωής", του Τακ. Καρδάρα.

     Από δω και πέρα οι μέρες και οι νύχτες φαίνονται σκληρές και ατέλειωτες. Οι καραμπινιέροι επεδράμουν στα χωριά, ατιμάζουν, δέρνουν, βασανίζουν. Κλείσιμο στα σπίτια με τη δύση του ήλιου και άδεια για οποιαδήποτε μετακίνηση εκτός Αγιάς ακόμα και στα χωράφια. Επιδρομές κάνουν και οι Ιταλοί στρατιώτες, στα χωριά, για εκκαθαριστικές επιχειρήσεις.

Το παραπάνω πολυβολείο, όπως είναι σήμερα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ :

- "Μνήμες στο διάβα μιας ζωής", Τάκης Καρδάρας, Αθήνα 1986.
- "Η Αθανάτη στο Μεσοπόλεμο και την Αντίσταση", Γεωρ. Ευθυμιάδης, Μελιβοία 2000.
- "Ιστορία των Ελλήνων", Τόμος 13, Εκδόσεις Δομή. 
Οι φωτογραφίες προέρχονται από τα παραπάνω βιβλία.